Wie zorgt er voor de reclame?

De Vereniging van Communicatieadviesbureaus (VEA) riep begin december bij monde van voorzitter Ralph Wisbrun op tot minder en betere reclame. Wisbrun legt een deel van de oplossing bij adverteerders. Die stoppen nog te vaak teveel geld in de media-inkoop van campagnes en te weinig in de uitvoering ervan. Daar heeft hij een punt.

Neem de campagne voor Dove Men+Care waarmee we momenteel massaal worden gebombardeerd op onder meer televisie, billboards, in kranten en tijdschriften.

Dat het merk zo'n beetje pretendeert de eerste te zijn met een douchegel en deodorant speciaal voor mannen is tot daar aan toe. Dat het niet gelukt is om met een fatsoenlijk (reclame)idee te komen is al kwalijker. En dat een copywriter er vervolgens niet in is geslaagd om dat matige idee om te zetten in een begrijpelijke advertentietekst is een regelrechte aanfluiting.

Ik citeer:

"Wie zorgt er voor de man? Dove.

Al die jaren sterk, betrouwbaar en stoer...

Jullie mannen verdienen een break.

Of iemand die nu voor jullie zorgt.

Want zichzelf tot in de puntjes verzorgen maakt écht het verschil.

Daarom lanceert Dove nieuwe douchegels en deodorants speciaal ontwikkeld voor jou, de man.

Voor jouw huid, voor jouw welzijn."

Ik voelde ons direct aangesproken. Ook ik heb al jaren het gevoel dat ik een break verdien, zo sterk en betrouwbaar en stoer sta ik in het leven. En als die break niet door kan gaan, dan maar iemand die nu voor me zorgt. O nee, toch niet: ik moet zichzelf verzorgen - dát maakt het verschil. En daarom lanceert Dove speciaal voor mijn huid en mijn welzijn nieuwe douchegels en deodorants. Ik ren nú naar de winkel.

Let's make things sexier - part 2

Eerder schreef ik hier over de sensual stimulators van Philips. Aardige productinnovatie, zo lijkt het, alhoewel ik de apparaten niet heb uitgeprobeerd en er nauwelijks authentieke reviews over te vinden zijn.

De marketingcommunicatie rond de nieuwe productlijn was echter nogal braaf en aan de klunzige kant. Vorige week kwam ik dit filmpje tegen, gepost op het officiële Philips Youtube-kanaal. Geen idee of dit een tv-commercial is of dat 'ie alleen als webfilm wordt ingezet, maar duidelijk is wel dat het elektronicaconcern heeft besloten om het over een 'stoutere' boeg te gooien. En ik ben erg benieuwd of deze aanpak en toon de doelgroep wél gaan verleiden om massaal met de sensuele massageapparaten onder de kerstboom aan de slag te gaan.

Café arrapato

Koffie is niet geil. Koffie is om wakker te worden, voor bij een goed gesprek of om van een copieus diner te bekomen.

Italianen denken daar anders over, in ieder geval de Italianen van Lavazza. De koffiemakers uit Turijn maken prachtige campagnes, maar wel campagnes die vragen oproepen. Uiteraard kan dat de functie van reclame zijn (soms), maar toch niet als we het over koffie hebben?

Neem nou dit billboard. Man en vrouw in avondkleding op brug met pittoresk uitzicht op Italiaans erfgoed. Hij valt aan, zij geeft zich over - haar rechterborst reeds half naakt uit de jurk werpend. En allebei met een koffiekopje in de rechterhand. Zij laat het hangen (heeft het al op, of de boel gemorst). Hij houdt z'n hele spul, met schotel en al, opvallend rechtop achter haar rug.

Genieten zal hier wel het thema zijn. En passie. Genieten van koffie, passie voor elkaar. Zoiets. Jaja. U weet wel: The Italian coffee experience.

Aan het lijntje gehouden

Al anderhalve week wordt hier Het Financieele Dagblad bezorgd, terwijl niemand in dit huis een abonnement heeft. In vind dat zielig. Voor de bezorger (want zonde van z'n energie) en voor iemand anders in de straat (die waarschijnlijk al anderhalve week z'n krant niet krijgt).

Padvinder als ik ben besluit ik het FD te bellen om dit misverstand op te lossen. In de krant staat een telefoonnummer voor 'Bezorgvragen'.

"Goedemiddag. Welkom bij het Financieele Dagblad. U kunt hier 7 dagen per week 24 uur per dag uw bezorgklacht doorgeven." O god, een computer.

"Om uw bezorgklacht in behandeling te kunnen nemen hebben wij eerst een aantal gegevens van u nodig. Toets de 4 cijfers van uw postcode in. Toets de cijfers van uw huisnummer in. Spreek uw straatnaam in."

Daar hebben jullie allemaal niks aan, maar vooruit.

"U wilt een bezorgklacht doorgeven. Het telefoonnummer waar u nu mee belt is niet bij ons bekend (dat klopt), mogen wij uw telefoonnummer opslaan zodat wij u in de toekomst sneller kunnen helpen bij het doorgeven van uw bezorgklacht?" Nee.

"Over welke editiedag wilt u een bezorgklacht doorgeven? Voor de krant van donderdag, toets 1. Voor de krant van woensdag..."

De-krant-van-de-afgelopen-anderhalve-week is geen optie, dus die van vandaag dan maar.

"Helaas kunnen wij vandaag geen krant meer nabezorgen. (Dat hoeft ook niet.) Uw krant wordt de eerstvolgende bezorgdag nageleverd." (En dat hoeft ook niet.)

"Graag horen wij van u wat er mis is gegaan bij de bezorging." (Ha, nu komen we ergens.) "Is uw krant niet bezorgd, toets dan 1. (Nee.) Is uw krant niet correct bezorgd, toets 2. (Nee.) Heeft u een andere krant ontvangen, toets 3. (Nee.) Heeft u te weinig exemplaren ontvangen, toets 4. (Nee, teveel juist!) Heeft u de krant te laat ontvangen, toets 5. Heeft u geen nabezorging ontvangen, toets 6. Heeft u een klacht over de krant, toets 7. Heeft u een klacht over de bezorger, toets 8. En heeft u ..." Hou hier mee op!

Want nou wil ík verdorie iets vragen! Aan iemand. Die live aan de lijn is. Noem het dan geen bezorgvragen. En in de tussentijd: hartelijk bedankt voor het gratis abonnement.

Altijd scherp

Het hele land hangt vol knalgele Zeeman-billboards met daarop een jongen in knalgele Zeeman-boxershort. Dat zou zomaar nog eens een cult-hitje kunnen worden (denk: de rode Dirk-tas).

In de Zeeman-folder van deze week staat 'ie gek genoeg niet. Wel een andere aanbieding van herenboxers, en een actie over schoenen zetten op zeeman.com.

Naar de website dan. Waar al snel blijkt dat je een gratis(!) exemplaar van de gele boxershort kunt bestellen. Verzend- en handelingskosten a € 3,90 niet meegerekend, maximaal 1 exemplaar per klant, zolang de voorraad strekt. Briljant. Dat nieuws is inmiddels officieus viral (onder meer op Facebook).

Toch wel benieuwd wat die boxer dan in de winkel kost. Bovendien leuk om het personeel even te vragen of het product een beetje loopt.

Filiaal 1 (in de provincie): "Geel? Geen idee waar u het over heeft, meneer."

Filiaal 2 (Albert Cuyp, Amsterdam): "U ben de zoveelste. Die kunt u alleen op de interwebsite [sic] bestellen." Aha, daarom stond die url zo prominent op die abri.

Ik hoop van harte dat Zeeman dit zo bedoeld heeft. En heel bewust niets over die actie op de abri heeft gezet. En erop gegokt dat fans dit zelf gaan ontdekken. En doorvertellen (bij deze dus). Wat een scherpe brand experience-case.

Mijn exemplaar wordt volgende week bezorgd (foto's volgen op Facebook, dat beloof ik).

Ten oorlog

Het nieuwste schiettuig in de strijd tegen mannenwallen is de Eye Roller van L'Oréal Men Expert. Het wapen tegen wallen.

De billboards zijn tamelijk ouderwets en fantasieloos, maar de Hydra Energetic verkoelende roller zélf is een cool ding. Een klein tubetje zo groot als een lippenstift met een metalen balletje waarmee je de inhoud op je huid rolt. En dat vinden mannen mooi: metaal.

De Eye Roller is niet goedkoop: bij Etos kost een tubetje van 10 milliliter € 14,99, bijna € 1500 per liter! Dat is twee keer zoveel als de duurste parfums bij de meeste drogisten. Maar dan krijg je ook wat. De verpakking ronkt: "Elke ochtend, in slechts 1 behandeling, een rollerverzorging met het effect van een goede nachtrust. Een combinatie van een verkoelende roller en een bewezen formule tegen kringen en wallen!"

Wallen verminderen en kringen verhelderen, dus. Maar hoe kan dat dan? Welke toveringrediënten stoppen ze in die Eye Roller? Maar liefst 20(!) verschillende stoffen. Welkom in de wondere wereld van de scheikunde.

Onder andere: butylene glycol (zit ook in haarlak, giftig voor het centraal zenuwstelsel en de nieren), glycerine (werkt vochtvasthoudend), C13-14 isoparrafin (een verdikkingsmiddel), cafeïne, grapefruit- en druivenextract, aluminium hydroxide (vaak toegepast als vlamvertrager), xanthan gum (veel gebruikt in sladressings), en phenoxyethanol (heeft een ontvettende werking en kan de huid irriteren en uitdrogen).

De verpakking vermeldt gelukkig dat de Eye Roller oftalmologisch getest is. Dat moest ik even opzoeken en betekent letterlijk: met betrekking tot de oogheelkunde. Heel geruststellend.

En bovendien, minstens vijf keer gehoord in de afgelopen paar dagen: "Wat zie je er goed uit." (Jahaa, omdat ik het waard ben.)

Kleurwedstrijd

De autofabrikant die zich tegenwoordig niet bezig houdt met elektrisch vervoer is hoe dan ook ten dode opgeschreven. En dus stort de automotive industry zich massaal op groen.

Chevrolet doet dat onder het motto The future is electrifying met het elektrische model Chevy Volt, dat vanaf volgend jaar te koop is. Als we de site moeten geloven gaat deze auto de industrie herdefiniëren, 'met een revolutionair aandrijvingssysteem'.

Om consumenten vast een beetje warm te maken is een aardig co-creation brand entertainment actietje bedacht. De eerste serie Volts wordt namelijk zilver met een smaragdgroen tintje. Maar dat is natuurlijk geen naam voor in de folder. Dus organiseerde de autofabrikant een wedstrijd waarbij het publiek de naam van die kleur mag bedenken.

In een paar weken tijd kwamen zo'n 13.000 suggesties binnen, vooral via Twitter. De winnaar wordt op 16 november bekend gemaakt, en mag als beloning gaan testrijden in een prototype van de Volt.

Al met al: aardige poging om consumenten te betrekken bij de ontwikkeling van je nieuwe product.

Waarschuwing: roken is verwarrend

Ik rook. (Slechte gewoonte, binnenkort stoppen, Champix schijnt de methode te zijn, is in de bestelling.)

En dan kom je dus wel eens in een tabakswinkel. Ik rook Camel, dus ik bestel een pakje Camel. "Welke wilt u?" vraagt de vrouw. "De gewone," antwoord ik. En die blijkt er dan in vier verschillende maten te zijn. Een pakje van

27 sigaretten voor € 6,10,

25 sigaretten voor € 5,70,

22 sigaretten voor € 5,10 en

19 sigaretten voor € 4,10.

(Leuke rekensom trouwens: met welk pakje ben je per sigaret het goedkoopste uit?*)

Maar wat gebeurt er op een marketingafdeling van R.J. Reynolds? Why? Wat is hier de gedachte achter? Welke tactiek wordt hier gevolgd? Wie legt me dit uit?

Roken brengt u en anderen rondom u ernstige schade toe. Psychische schade vooral, ja. Ik raak hier collectief van in de war.

*Het kleinste pakje is het goedkoopst: 21,6 cent per sigaret.

Absolut Rock 'n Roll

De nieuwste Absolut-campagne is een ode aan de Rock-scene. In an Absolut world you're with the band. De Vodka-fles is voor de gelegenheid bekleed met leer en ingelegd met studs (limited edition, uiteraard). Internationaal wordt een campagne uitgerold rond rockband Wolfmother en rockfotograaf Danny Clinch. En dat ziet er allemaal lekker rauw en rock 'n roll uit.

Voor het eerst in de geschiedenis heeft Absolut in Nederland gekozen voor een lokale aanpak. Er is een samenwerking aangegaan met het (nog altijd) veelbelovende rockelectronicatrio Melomanics. De band heeft een speciale Absolut Rock-single uitgebracht en er komt een tour met Joost van Bellen. Kaarten zijn niet te koop, invitation only via info@melomanics.nl.

Guerrilla

Soms weet je het nooit. Zo is het in het leven, en zo is het ook met reclame.

Bijvoorbeeld: je loopt een rondje hard door de stad en je ziet een voetgangersoversteeklicht dat 90 graden gekanteld is. Je denkt onmiddellijk, want zo gedeformeerd ben je: guerrilla-actie!

Beddenfabrikant Hästens onder het motto 'je nachtrust is evenveel waard als je leven'? (Voorzichtig naar huis en voor strak: lekker slapen.)

Of is het Nationale Doorligweek? (Laat doorliggers niet aan de kant liggen, geef gul aan de collectant.)

Veilig Verkeer Nederland dan, met de opvolger van de slaaprijder-campagne? (Word geen slaapwandelaar! Twee uur lopen, kwartiertje rust.)

Of. Of zou dit voetgangersoversteeklicht gewoon stuk zijn. Tja, soms weet je het nooit.

Gratis boeken

A book is not only a friend, it makes friends for you. When you have possessed a book with mind and spirit, you are enriched. But when you pass it on you are enriched threefold. (Henry Miller)

Gratis boeken, wereldwijd af te halen op duizenden plekken in de openbare ruimte. Fantastisch idee toch? Het bestaat sinds 2001, en het heet BookCrossing.

Het werkt eenvoudig. Je registreert een boek op bookcrossing.com. Het boek krijgt een uniek nummer, dat je - eventueel met wat instructies - in het boek schrijft. Vervolgens laat je het boek los in het wild: in een kroeg, op straat, in een winkel - zolang het maar voor het grijpen ligt. De vinder kan online zien waar het boek vandaan komt, en jij als 'weglegger' kunt volgen welke reis je boek aflegt. Op de site kun je ook bekijken op welke plekken andere bookcrossers hun boeken hebben achtergelaten.

De bedenker van BookCrossing is de Amerikaanse ondernemer Ron Hornbaker. De organisatie noemt zichzelf de grootste gratis boekenclub ter wereld. Inmiddels heeft de site meer dan 800.000 leden, waarvan zo'n 17.000 in Nederland.

Ik heb vandaag m'n eerste boek weggelegd. In café-restaurant Stanislavski (Amsterdam) ligt sinds twee uur vanmiddag Bevrijding, deel 2 uit de Hunnen-trilogie van Jan Cremer, tussen de tijdschriften in de kast. En ik voel me nu al threefold enriched.

Maak de slagzin af...

In oktober organiseerde ik een slagzinnenwedstrijdje. De opdracht: maak de slagzin Maak de slagzin af... af. De hoofdprijs: een dag lang gratis gebruik maken van de multicreatieve diensten van de schrijver van dit blogje.

Inzendingen

Er kwamen 66 inzendingen binnen. Exact de helft daarvan was op rijm. De jury noteerde:

11 keer straf

7 keer paf

5 keer maf

4 keer (er)af

3 keer draf

2 keer kaf

en 1 keer babygiraf [sic].

De inzendingen die niet rijmden liepen uiteen van "...dan win je nog es wat" tot een uitgebreid essay over het organiseren van wedstrijden in het algemeen en de Nederlandse Wet op de Kansspelen in het bijzonder. Waarvoor dank.

Winnaars

En dan de winnaars.

1. Maak de slagzin af, affer, afst.

Ingezonden door Pepijn van Dawn, nota bene een art director! Pepijn (en Dawn) winnen een dag moi. Gefeliciteerd.

2. Maak de slagzin af of WIN een LADA....

De inzending van Ralf (Doom&Dickson). Een intrigerende en onbegrijpelijke zin die nauwelijks klopt. Desalniettemin goed voor de tweede prijs: ik kom een halve dag voor niets bij jullie freelancen (benieuwd naar de lunch).

3. Maak de slagzin af, maar je mist, 3 strikes... you're out!

Van Jeroen, creative bij YoungWorks. Pure poëzie, aldus de jury. YoungWorks gaat er dan ook vandoor met de derde prijs: een creatief consult van een uur (naar keuze via chat, Skype of telefoon).

Troostprijs

De Troostprijs, een unieke genummerde, gesigneerde én versgevulde koffie-met-Cornelisse-kop, gaat naar Etcetera. De kwantiteit won het daar van de kwaliteit: maar liefst vier medewerkers (en allevier op directieniveau!) deden een poging. Ik ben bang dat er zelfs in het managementteam over vergaderd is. Dat is een kopje koffie waard.

Conspiracy Theory

Een kleine uitleg bij deze screendumps: een vriend stuurde iemand een bericht via G-mail met daarin een technisch verhaal over een HDMI-kabel (plaatje links).

Na verzending surfde de vriend even at random naar nu.nl en kreeg onder een willekeurig bericht dat 'ie aanklikte een banner te zien die wel heel relevant was: Alleen vandaag! Een Twin Pack HDMI-kabels van € 29,95 voor € 7,95!

Toeval? Of deelt Google bepaalde informatie op een hele intelligente manier met andere partijen zoals ilse media/Sanoma?

Dit is toch op z'n minst voedsel voor conspiracy theorists.

Wie heeft ook zo'n verhaal?

Alarm bij Dirk

Het zijn weer Prijs Alarm Dagen bij Dirk van den Broek! Met naast de gewone aanbiedingen iedere week spectaculaire extra aanbiedingen. Deze week waren onder meer de bananen aan de beurt.

Ja, en dan moet je wat bedenken om dat instore een beetje te laden en klanten te wijzen op de aanbiedingen van die week. Iets dat een beetje opvalt en het liefst niet te duur, want Dirk wil in alles uitstralen dat ze de goedkoopste zijn.

Nou dat is gelukt, in ieder geval in het filiaal waar ik regelmatig kom. Daar hangt - ongeveer ergens in de richting van de bananen - een oranje zwaailichtje (dat echt zwaait). De onderkant van dat ding zal waarschijnlijk magnetisch zijn, want ze hebben 'm dan maar op de brandblusser 'geplakt' bij gebrek aan ander metaal in de buurt.

Dikke paniek bij de argeloze boodschapper! Want: je loopt wat in gedachten aan het avondeten de supermarkt in en ziet plotseling een brandblusser in combinatie met een zwaailicht en het woord ALARM in een alarmerend lettertype.

O gelukkig, niets aan de hand, het zijn de Prijs Alarm Dagen maar. (Hé, de bananen zijn wel heel goedkoop deze week.)

En dan is het in al z'n klunzigheid dus nog effectief ook, want de bananen liggen hier inmiddels thuis in de fruitschaal. Wat een fantastisch idee.

Wij van Rogier Cornelisse adviseren Rogier Cornelisse

Merken praten doorgaans over zichzelf in de derde persoon.

"Opel heeft nu wel een heel aantrekkelijk aanbod." (Zegt Opel.)

"Bij Pickwick zijn ze elke dag bezig met het maken van de lekkerste thee." (Zegt Pickwick.)

"Hi komt als eerste met de Bewaarbox." (Zegt Hi.)

Er zijn natuurlijk uitzonderingen (good old Ben), maar over het algemeen is het een uitstekende manier om zonder arrogant te doen iets bijzonders over jezelf te vertellen.

Met de opkomst van het fenomeen personal branding, waait dit vertelperspectief over naar personen. Personen zijn tegenwoordig ook merken, die voortdurend op allerlei manieren reclame voor zichzelf maken. Zowel offline als online. Op internet zijn er natuurlijk de profielsites waar je jezelf - de naam zegt het al - kunt profileren. Bijvoorbeeld door te vertellen wat je allemaal voor interessante dingen aan het doen bent.

En dat doen we met z'n allen steeds vaker in de derde persoon. Op Facebook en Linkedin word je zelfs bijna aangemoedigd door de manier waarop de message interface is vormgegeven. Vrienden zien je naam, en daarachter een zin. Wordt het al snel makkelijk om je eigen naam als onderwerp van die zin te nemen en vervolgens iets te vertellen in de derde persoon enkelvoud.

"Rogier Cornelisse gaat nu even boodschappen doen." (Schrijft Rogier Cornelisse zélf.)

Waardoor het lijkt alsof iemand anders - een denkbeeldige almachtige verteller - het meedeelt. Zo krijgt het vanzelf meer betekenis. Alsof je biograaf je leven beschrijft. Dan móet het wel belangwekkend zijn. Zo simpel kan branding zijn.

Het wachten is nu op de eerste personal pay off's. Ikzelf ga denk ik voor "Wij van Rogier Cornelisse adviseren Rogier Cornelisse".

Put your best face in cyberspace

Een mooi voorbeeld van reclame waar je wat aan hebt: cosmeticamerk Estée Lauder lanceert in de VS een eenvoudige en relevante brand utility.

Het merk organiseert instore events in Amerikaanse warenhuizen waar bezoekers gratis een makeover en een professionele foto krijgen die ze kunnen gebruiken als online profielfoto.

Gewoon een goed idee. Het is laagdrempelig, het voldoet aan een behoefte, en brengt consumenten op een sympathieke manier (letterlijk!) in aanraking met het product. Bovendien zorgt het voor offline en online zichtbaarheid, en zegt het ook nog iets over het merk - namelijk: met Estée Lauder zie je er beter uit.

Waar rook is...

Geen kwaad woord over rookmelders. Die zijn belangrijk en iedereen zou ze in huis moeten hebben, vind ik. Vindt ook de Brandwondenstichting, en die organiseert daarom op 24 oktober 'Nationale Rookmelderdag'.

Dat maakt de stichting momenteel wereldkundig met een tenenkrommende campagne met als thema Geef mij een reden om geen rookmelder te hebben. Om die boodschap lekker hard aan te laten komen zien we in advertenties, tv-commercials en online een vriendelijk glimlachend meisje met een verbrand gezicht. Gezellig.

Maar of dat nou leidt tot de aanschaf van meer rookmelders is de vraag, moeten ook adverteerder en bureau gedacht hebben. Kunnen we niet nog een actie-element toevoegen? Dat je ook wat kunt winnen? Tuurlijk. Dus: "Koop tussen 1 & 24 oktober een rookmelder en maak kans op fantastische prijzen! Ga naar www.rookmelderdag.nl".

Fantastische prijzen, zoals: een helikoptervlucht, een strandzeilles en een dagje indoorskieëen. Relevantie ver te zoeken. En laten we vooral niet proberen om er esthetisch nog wat van te maken, dtp'ers zijn duur.

Wat is er toch aan de hand in reclameland dat sommige campagnes zo doodgedacht en -uitgewerkt worden? Hebben de mensen die hier achter zitten geen zin, geen ideeën, geen verstand, of een fatale combinatie van die drie?

Het antwoord op de vraag uit de campagne is trouwens simpel: mijn reden om geen rookmelder aan te schaffen ís deze campagne. Gelukkig heb ik al een rookmelder. Gezond verstand, heet dat.

Let's make things sexier

Philips brengt een serie sensual stimulators op de markt. "Om elkaar op nieuwe manieren te verkennen en te stimuleren en zo uw seksleven een nieuwe intieme en spannende dimensie te geven," aldus de website.

De stimulatoren hebben klinkende productnamen zoals we die van Philips gewend zijn: de HF8410 (met opwarmfunctie) en de HF8430 (inclusief drie LED-sfeerlampjes). De vormgeving van de apparaten is een antwoord op bestaande achterhaalde en slecht verzorgde sexspeeltjes, zegt Philips in een persbericht. De HF-serie is gemaakt van tactiel materiaal en uiteraard ergonomisch verantwoord, voor hem en haar.

Om stellen verder op weg te helpen kunnen ze op de site bijvoorbeeld achtergrondinformatie vinden over gevoelige plekken, in de vorm van een te downloaden liefdeszondekaart. En voor de onafhankelijke credibility heeft Philips relatie-expert Laura Hall ingehuurd: "Dit is de eerste serie producten die specifiek is ontwikkeld met beide partners in gedachten."

Het ziet er allemaal ontzettend lief en gezellig uit: sex op z'n Philips'. Om de producten op een eigentijdse manier onder de aandacht te brengen is de website Sex Talk bedacht (let op de waarschuwing: "This site contains words of an adult nature"). Daar vind je een tag cloud met live Twitter-berichten over sex.

Dan is er nog een winactie: door berichten met #philipssextalk te twitteren maak je kans om één van de speeltjes te winnen. Grijp die kans, want voor zover ik kan zien heeft nog niemand(!) dat gedaan. Ook het eigen Twitter-account van de Sex Talk is met 88 followers en 5 tweets een jammerlijk mislukte poging van het zoveelste consumentenmerk dat 'iets met Twitter' moest.

Starbucks voor als er geen Starbucks in de buurt is

Starbucks komt met oploskoffie. Voor al die momenten dat je zin hebt in koffie, en er geen Starbucks-filiaal in de buurt is. De koffieketen beweert dat het verschil tussen een kop verse koffie in hun winkels en een kopje Starbucks VIA Ready Brew niet te proeven is.

In een animatiefilmpje (mooi gemaakt overigens) wordt uitgelegd dat er twee manieren zijn om oploskoffie te maken: the old way en the Starbucks way.

De oude manier houdt in dat je koffiebonen van slechte kwaliteit net zo lang kapot stampt tot de meeste smaak en aroma verdwenen zijn.

En dan de Starbucks manier. Voice over: "We carefully roast 100% Starbucks super premium coffee beans. Then we guide them through a slow brewed reduction" - beeld van koffieboon in hangmat - "that keeps their full flavour and aroma. And then we take an extra step. Using a super secret technology that we developed" - boon achter operatiegordijn - "we add microground coffee to give every cup real body and flavour."

Ja, met dat ondersteunende bewijs zit het dus wel goed. Om consumenten verder te overtuigen is de Taste Challenge bedacht. Haal een gratis sample bij de Starbucks store, en laat weten wat je ervan vindt. Upload jouw eerste ervaring met Starbucks VIA als tekst, foto of video en win 'great prizes', zoals vorige week: een iPod...

Daarnaast doet Starbucks via Youtube verslag van de VIA Road Trip, waarin comédienne Erin Foley en Starbucks Tweeter-tastic Brad Nelson in twee weken van Seattle naar New York reizen om onderweg de nieuwe oploskoffie te promoten.

Consumenten vinden Starbucks VIA overwegend lekker. Zowel op de Starbucks-fora en het Youtube-channel als op Twitter en Facebook zijn de reacties opvallend positief. Heeft het merk zoveel credits, of zijn ze er echt in geslaagd lekkere instant koffie te maken?

Zie waar ik vlieg

Ik ben fan van brand utilities. Een brand utility is merkpromotie in de vorm van een dienst of product. Reclame waar je wat aan hebt.

Er zijn talloze fantastische voorbeelden van brand utilities. Merkstrateeg Ingmar de Lange hield ze een tijd lang bij op zijn interessante blog Frislicht. (Sinds Ingmar de marketing bij Hyves doet is het jammer genoeg een beetje stil geworden.)

Lufthansa lanceert deze week een nieuwe online dienst voor vliegtuigreizigers: MySkyStatus. Een gratis en simpel te installeren tool waarmee je vrienden en familie via Twitter en Facebook realtime op de hoogte houdt van je vluchtgegevens. MySkyStatus stuurt automatische berichten over de exacte locatie, hoogte (ik weet niet precies wat thuisblijvers daar aan hebben, maar ach) en vertek- en aankomsttijden naar je social-networkprofielen. En gelukkig maakt Lufthansa dat mogelijk voor álle vluchten in de hele wereld, dus ook van andere vliegtuigmaatschappijen.

(Bron: Creative Social Blog)

Zebrapadvertising

Eén stoplicht springt op rood, een ander weer op groen, en ook in Baarn is altijd wat te doen. Na de herinrichting van winkelstraat de Brink in het centrum van Baarn, was het zebrapad verdwenen. Het winkelend publiek morde, en plaatselijke ondernemer Harry Kinderdijk van stoffenhandel Het Capiton besloot een creatieve daad te stellen. Hij liet een zwartwit gestreept tapijt maken en legde dat op de plek waar vroeger het zebrapad lag.

De ludieke actie hielp, want de gemeente besloot het zebrapad opnieuw aan te leggen. En Kinderdijk bood zeer royaal aan de kosten van € 1700 te sponsoren. Zonder tegenprestatie overigens; er hoefde van hem geen 'mede mogelijk gemaakt door'-bordje bij.

Burgemeester Jan de Groot nam het bedrag graag aan, maar dat schoot oppositiepartij Baarnse Onafhankelijke Partij (BOP) in het verkeerde keelgat: "Mensen zouden kunnen gaan denken dat het zo werkt in Baarn, en wat mij betreft werkt het dus niet zo in Baarn," aldus BOP-raadslid Kees Koudstaal. Hij stelde mondelinge vragen in de gemeenteraad. "Ik twijfel niet aan de goede bedoelingen, maar dit hoor je als gemeente niet aan te nemen."

Naar nu blijkt was de stoffenhandelaar rond diezelfde tijd in de race om een tapijtenklus in het onlangs opgeknapte Baarnse gemeentehuis. "Een mooie klus," zegt Kinderdijk, "maar daar neem ik nu afstand van. Die zebra wil ik overigens nog steeds gewoon betalen."

I love gemeentepolitiek! Wordt vervolgd.

(Met dank aan Weekmedia)

Kijken, kijken en dan online kopen

Tja, zo gaat dat tegenwoordig. Je bent van plan om een nieuwe tv, koelkast of wasmachine aan te schaffen. Je laat je uitgebreid voorlichten door deskundige verkopers in betrouwbare winkels. Bekijken, aanraken, vergelijken. Je maakt een weloverwogen keuze. En vervolgens koop je het apparaat via internet.

Deze advertentie van online elektronicawinkel Dixons in de UK doet niets meer dan dat fenomeen benoemen. En behalve dat het er lekker simpel uitziet en fijn geschreven is, vind ik het vooral knap gedaan dat er niets over prijs wordt gezegd. Terwijl dat natuurlijk precies is wat ze hiermee vertellen: wij zijn goedkoper. Goeie advertentie.

O, en let ook even op de pay off, helemaal onderin: The last place you want to go. Dat zinnetje had ik wel bedacht willen hebben.

Stop teasing me

Deze week weer eens een heuse teasercampagne in het wild gespot. Abri's met portretten van mensen die hun hand opsteken, waarop een dier is getekend.

Je zou zeggen dat het in deze tijden van crisis onverantwoord is om een bak mediageld uit te geven zonder jezelf als afzender bekend te maken. Maar kennelijk zijn er toch nog merken die dat aandurven. Zoals in dit geval de Dierenbescherming (ja, nu heb ik het verklapt). Die op 5 oktober Vergeten Dierendag organiseren, voor alle dieren die de dag ervoor op Werelddierendag zijn vergeten.

Op de site van de Dierenbescherming staat overigens te lezen dat de organisatie 100% giftafhankelijk is. "Zonder uw steun kunnen wij ons werk niet doen." Allemaal lid worden dus, want anders kunnen ze in de toekomst geen dure, ineffectieve teasercampagnes meer maken.

Concertgebouw doet hip

Altijd interessant om te zien hoe merken nieuwe doelgroepen aan zich proberen te binden. Vaak is daarbij de insteek: verjonging. (Of: vernieuwing, zoals ze dat bij de NCRV noemden toen ze Netwerk-presentator Aart Zeeman er uit bonjourden.)

Het Amsterdamse Concertgebouw lanceert deze week het nieuwe concept Tracks, dat de young urban professional binnen moet gaan lokken. "Concerten die aansluiten bij jouw drukke levensstijl," aldus het Concertgebouw. De concerten duren niet langer dan een uur, en na afloop is er een borrel met dj waar ook de muzikanten van die avond aanwezig zijn.

Op de website van Tracks is het een hippe boel. Je kunt ze volgen via Facebook, Twitter en Linkedin, je Tracks-foto's delen via Flickr en e-cards verzenden. Onder het kopje 'Veel gestelde vragen' kom je te weten wat je aan moet ("Je moet niks."), of je mag hoesten en wat te doen als je honger krijgt.

Verder twee lollig bedoelde filmpjes - die je naar je vrienden kunt sturen! - waarin argeloze reizigers op een perron en een veerpont spontaan verrast worden door een kort concert.

En nog een ander filmpje met de titel 'Langste reclame ooit'. Daarin zien we een meisje door Amsterdam bakfietsen (point of view: de bak) terwijl ze - hoofd schuin, gelukzalige grijns - geniet van klassieke muziek die schijnbaar in de lucht hangt. Het filmpje kabbelt een uur voort, niet toevallig precies de lengte van een Tracks-concert.

Daarmee is het overigens bij lange na niet de langste reclame ooit. Dat is nog altijd Non stop Fernando (14 uur en 40 minuten) van reclamebureau Lean Mean Fighting Machine voor vliegmaatschappij Emirates. Zegt ook het Guinness Book of Records.

Niet voor niets

Unilever voert momenteel een zware corporate campagne voor zijn A-merken. Onder het motto 'Niet voor niets' worden de productvoordelen van onder andere Blue Band brood, Calvé pindakaas en Lipton thee opgesomd.

Of het helpt in de strijd tegen de huismerken is de vraag. En ook: hoe gaan de supermarkten terugslaan? Dirk van den Broek is alvast begonnen. In dezelfde krant waar op pagina 5 deze Lipton-advertentie staat, heeft Dirk de achterpagina gekocht. Met exact hetzelfde packshot van het doosje thee. Dezelfde vier pijltjes met handwritten lettertypje. En een handige kop erboven: 'Bijna voor niets bij Dirk.'

De strategie van Dirk is dus: niet vertellen dat ons huismerk een goedkoop alternatief is, maar roepen dat je voor het A-merk ook bij Dirk moet zijn! Unilever zal vast geen bezwaar maken.

Slimme inhaker van Dirk? Of toch afgesproken werk?

R for Raw

Fashion brand G-Star Raw recently opened their first Dutch flagship store on the corner of P.C. Hooftstraat and Hobbemastraat in Amsterdam. It looks exactly what a G-Star store should look like: light grey concrete, dark grey steel and lots of denim, of course.

But there's something weird with the façade of the shop I didn't immediately see. After a closer look I understood that it had to do with the logo. What a great idea. Instead of putting the whole logo on one side, or the other, or both, they made it around the corner.

And not even just like that. It would have been very logical to put 'G-Star' on one wall and 'Raw' on the other. But they decided to bend it in the middle of a single character - the R. That's weird thinking. And it looks cool.

That, I think, is what creativity is all about.

Product is the best promotion

The summit of empty-headed terrace policy in Amsterdam

Yesterday I had a great day with a great girl. After dinner we decided to do a little kroegentocht. First stop was a bar near the Magere Brug. We sat down on the terrace and next to us a group of people was celebrating a birthday party. They had fun, standing there, having conversations, drinking beer and wine.

And of course: up came the reinigingspolitie, police officers trying to maintain the ridiculous terrace rules in Amsterdam. You can't stand on a terrace drinking. You need to sit down, or put your glass away. The bar didn't get a fine this time, only a warning. Oh, and there was one other thing: the chalkboard with the menu had to go inside. Illegal advertising...

The officers had a point here, because when you think about it - your product is still the best promotion. By putting the menu on the street the bar promotes their product, namely food and drinks. As if to say: please come in and join us. And when all bars and restaurants in Amsterdam start doing that, it's gonna be serious mayhem in the city.

One block further we ran into a group of vibrant guys and girls dancing out on the street in front of a little shop in the Utrechtsestraat. It turned out to be a gallery (Galerie Schaap) celebrating their last night at that spot. They have to move because the place is going to be rebuilded. We joined them for a glass of wine and stood there on the sidewalk drinking and talking. They even had a chalkboard on the front wall that explicitely said "This is an advertising message". The police drove by a couple of times and didn't do anything but friendly waving.

I love this town.

Strive for imperfection

This and next week the third edition of the Rutger Hauer Film Factory takes place in Rotterdam. It's a ten day international masterclass in filmmaking, with Rutger Hauer as the main inspiring master. Thirty filmmakers work on several short films and they get lectures from famous people in the filmmaking business.

Last year I was lucky to attend one of the lectures, given by Anton Corbijn. He showed us a lot of old and more recent videoclips he made during the years and shared with us how the ideas for these videos originated.

The thing that most stuck to me though, was Corbijn's plead for imperfection. The idea should be good, no doubt about that, but in the execution one should always strive for imperfection. That's what makes a piece of art, or advertising (or anything at all really) in the end actually closer to perfect.

How to tell a great idea from an ordinary one

The E.U.R.E.K.A. IDEA check

I've been doing a lot of research these days into the 'world of the idea'. Where do ideas come from? What is creativity? And when is an (advertising) idea a good idea?

Somebody told me once that to make 1 or 2 good ideas you have to produce about 80 to 100 ideas in general. But how do you find this one great idea in your list of 80? Experience, I guess. Some intuition of course. Imagination maybe, by dreaming up the execution of your ideas.

But apart from that, are there any hard criteria to sum up that every good idea should measure? When is an idea a good idea?

Here's my attempt. I call it the E.U.R.E.K.A. IDEA check. The 6 letters of the word stand for the 6 criteria (in Dutch).

Eenvoudig. Simple. The idea is unaffected and simple to explain. It's easy to understand and easy to pass on.

Uniek. Unique. The idea is one of a kind. It's inalienable and not exchangeable. It perfectly suits this particular goal of this particular organisation with this particular target group.

Relevant. Relevant. The idea makes sense. It actually helps the people for which it is made. It facilitates an existing want or need.

Effectief. Effective. The idea does what it has to do. It is a clear and useful answer to a distinct question. And it will provably and measurably add value.

Kansrijk. Promising. The idea has sufficient chances to succeed. The timing for it seems right, the execution is very well possible and there is the right network of people to work on it.

Aanstekelijk. Contagious. The idea is catching. Individuals and (mass)media want to pass it on.

Try this check on your ideas. See if it makes any sense. And please let me know.

How to be a writer

One day I hope to be a successful writer. But it's hard to imagine how to become one. By writing I guess. Trial and error. Maybe a course might help. There's lots of them. Even the great Charles Bukowski wrote one. In a poem. And it goes like this:

how to be a great writer

you've got to fuck a great many women

beautiful women

and write a few decent love poems.

and don't worry about age

and/or freshly-arrived talents

just drink more beer

more and more beer

and attend the racetrack at least once a

week

and win

if possible.

learning to win is hard-

any slob can be a good loser.

and don't forget your Brahms

and your Bach and your

beer

don't overexercise.

sleep until noon.

avoid credit cards

or paying for anything on

time.

remember that there isn't a piece of ass

in this world worth over $50

(in 1977).

and if you have the ability to love

love yourself first

but always be aware of the possibility of

total defeat

whether the reason for that defeat

seems right or wrong-

an early taste of death is not necessarily

a bad thing.

stay out of churches and bars and museums,

and like the spider be

patient-

time is everybody's cross,

plus

exile

defeat

treachery

all that dross.

stay with the beer.

beer is continous blood.

a continuous lover.

get a large typewriter

and as the footsteps go up and down

outside your window

hit that thing

hit it hard

make it a heavyweight fight

make it the bull when he first charges in

and remember the old dogs

who fought so well:

Hemingway, Celine, Dostoevsky, Hamsun.

if you think they didn't go crazy

in tiny rooms

just like you're doing now

without women

without food

without hope

then you're not ready.

drink more beer.

there's time.

and if there's not

that's all right

too.

A silly idea

About ten years ago, my good friend PJ wanted to start a band. He got together six friends of his who could play a little music. I was one of them. We sat together one night at PJ’s place and had a beer. We didn’t know eachother (well, some of us knew some others of us) and we had no idea about the band we were about to enter. The only thing we agreed about was that we didn’t want to be just another mediocre guitar rock band. We needed a concept - a brilliant idea.

One of the guys raised a question: “What is the kind of music you most hate?” We all answered it. Six out of seven answered “Country music.” One guy – guitar player – said he liked country music very much. The guy who raised the question said: “Ok. Let’s start a country band.” It sounded like the most ridiculous idea in years. I said: “Fine, but since we’re not from the United States we’ll never be real cowboys. So let’s call ourselves The Sissy Cowboys.” Everybody liked the name. We had a country band.

Since I was to be the singer the guys thought it was a good idea that I should write the lyrics for the songs. I started to read a lot about cowboys. And I bought myself a rhyming dictionary. That helped. I would just steal a sentence from a Lucky Luke book and then find words in the dictionary that rhymed to the end word of that sentence. That’s how I wrote songs like ‘Don’t You Dare To Call Me Chicken’, ‘A Real Cowboy Can Never Take A Day Off’ and ‘Carry Ann’s Push Up Bra’.

We've been kind of successful in certain crowds for several years and played in many venues and lots of festivals. And we even made a videoclip (ourselves) for the song 'Sherrif Please Release Me'.

All I wanted to say is: if you have an idea that sounds crazy, you're probably on to something.

Smoked sausage & condoms

This week I received my delayed parting gift from CCCP, the agency I used to work for as a creative director. The gift is a print on canvas of an idea I once made for Dutch warehouse chain HEMA. A few years ago they took up condoms in their assortment and asked us to come up with an idea to make that fact famous to a young crowd.

The half smoked sausage (halve warme worst, as we call it in Dutch)  has been one of the heroes of HEMA since years. So we came up with the image of the sausage with a condom around it. Sounds like an obvious idea, yet simple and powerfull. The people at HEMA were very enthusiastic.

At CCCP we did some great advertising work for HEMA, mostly thanks to the client. We made the Top 5 of Most Stolen Products, the 80th Birthday Film and of course the Rube Goldberg Viral. HEMA is a great brand: their proposition is clear, they're not anxious, and they know a good idea when they see one. And we as an agency understood them very well. The only time an idea was rejected was with this sausage and condom. What a shame. As the American writer Elbert Green Hubbard said: "The idea that is not dangerous is not worthy of being called an idea at all."

Yes they're OPEN!

An Open Letter to Melle Daamen

The Amsterdam Stadsschouwburg (City Theatre) recently started a corporate campaign to attract people to the renewed venue. They now have an additional performance hall called the Rabozaal and a great restaurant (Stanislavski) in the former foyers.

The idea of the campaign is simple: they use the familiair shop sign with the words 'Yes we're OPEN' and add little sentences like 'Are you?' and 'to new ideas'. Nicely done.

What surprises me though is that it stops there. With this campaign they suggest a touch of crowdsourcing. Very modern, and very relevant for a public building in the centre of Amsterdam. But are they really open to new ideas? If so, they should have made it a little bit easier to share my ideas with them. On their website for example. Or put a big suggestion box at the entrance. Or organize an evening where the citizens of Amsterdam can come up with their ideas. Just some first thoughts. It might even help the Stadsschouwburg to get inspired and make the building and everything in and around it better.

It's a missed chance and a typical example of oldskool oneway advertising by just sending out a message. What a pity.

I have an idea for them. It's even free. Here it is: start communicating with your audience. And don't say that you're open when you're not really. I hereby offer the Stadsschouwburg Amsterdam to help them figure out some great ways to start listening to their users. And, yes I'm OPEN, for a cup of coffee.