Waar rook is...

Geen kwaad woord over rookmelders. Die zijn belangrijk en iedereen zou ze in huis moeten hebben, vind ik. Vindt ook de Brandwondenstichting, en die organiseert daarom op 24 oktober 'Nationale Rookmelderdag'.

Dat maakt de stichting momenteel wereldkundig met een tenenkrommende campagne met als thema Geef mij een reden om geen rookmelder te hebben. Om die boodschap lekker hard aan te laten komen zien we in advertenties, tv-commercials en online een vriendelijk glimlachend meisje met een verbrand gezicht. Gezellig.

Maar of dat nou leidt tot de aanschaf van meer rookmelders is de vraag, moeten ook adverteerder en bureau gedacht hebben. Kunnen we niet nog een actie-element toevoegen? Dat je ook wat kunt winnen? Tuurlijk. Dus: "Koop tussen 1 & 24 oktober een rookmelder en maak kans op fantastische prijzen! Ga naar www.rookmelderdag.nl".

Fantastische prijzen, zoals: een helikoptervlucht, een strandzeilles en een dagje indoorskieëen. Relevantie ver te zoeken. En laten we vooral niet proberen om er esthetisch nog wat van te maken, dtp'ers zijn duur.

Wat is er toch aan de hand in reclameland dat sommige campagnes zo doodgedacht en -uitgewerkt worden? Hebben de mensen die hier achter zitten geen zin, geen ideeën, geen verstand, of een fatale combinatie van die drie?

Het antwoord op de vraag uit de campagne is trouwens simpel: mijn reden om geen rookmelder aan te schaffen ís deze campagne. Gelukkig heb ik al een rookmelder. Gezond verstand, heet dat.

Concertgebouw doet hip

Altijd interessant om te zien hoe merken nieuwe doelgroepen aan zich proberen te binden. Vaak is daarbij de insteek: verjonging. (Of: vernieuwing, zoals ze dat bij de NCRV noemden toen ze Netwerk-presentator Aart Zeeman er uit bonjourden.)

Het Amsterdamse Concertgebouw lanceert deze week het nieuwe concept Tracks, dat de young urban professional binnen moet gaan lokken. "Concerten die aansluiten bij jouw drukke levensstijl," aldus het Concertgebouw. De concerten duren niet langer dan een uur, en na afloop is er een borrel met dj waar ook de muzikanten van die avond aanwezig zijn.

Op de website van Tracks is het een hippe boel. Je kunt ze volgen via Facebook, Twitter en Linkedin, je Tracks-foto's delen via Flickr en e-cards verzenden. Onder het kopje 'Veel gestelde vragen' kom je te weten wat je aan moet ("Je moet niks."), of je mag hoesten en wat te doen als je honger krijgt.

Verder twee lollig bedoelde filmpjes - die je naar je vrienden kunt sturen! - waarin argeloze reizigers op een perron en een veerpont spontaan verrast worden door een kort concert.

En nog een ander filmpje met de titel 'Langste reclame ooit'. Daarin zien we een meisje door Amsterdam bakfietsen (point of view: de bak) terwijl ze - hoofd schuin, gelukzalige grijns - geniet van klassieke muziek die schijnbaar in de lucht hangt. Het filmpje kabbelt een uur voort, niet toevallig precies de lengte van een Tracks-concert.

Daarmee is het overigens bij lange na niet de langste reclame ooit. Dat is nog altijd Non stop Fernando (14 uur en 40 minuten) van reclamebureau Lean Mean Fighting Machine voor vliegmaatschappij Emirates. Zegt ook het Guinness Book of Records.